Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Αγιε μου Βασίλη, φέτος θέλω να μου φέρεις... (2018)


Άγιε μου Βασίλη,

... πρίν ξεκινήσω αυτό το γράμμα, θέλω να μου πεις πρώτα τί ξέρεις για μένα...;!
τί;! το εννοείς;;; τα ξέρεις όλα;; !! 😱😱😱 ...πφφφφ...

Λοιπόν, άκου να σου πω ! Μην με κοιτάς εμένα με αυτό το σηκωμένο φρύδι...
Βάζω σε δυό ποτήρια από δυο (όρθια) δάχτυλα ουίσκι και κάτσε κάτω να στα πω !

Μπορεί εσύ να θυμάσαι το κοριτσάκι που σου 'γραψε εκείνο το ένα και μοναδικό γράμμα το 2003, αλλά έχουν αλλάξει ... λίγο (ΧΑ ΧΑ ΧΑ !) τα πράγματα από τότε!

Εκείνο το δύστυχο πλάσμα ζήταγε μόνο χρώματα και χρυσόσκονες να ζωγραφίσει μόνη της το φόντο του πίνακά της... ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΕΣ, ΑΣΠΡΟΜΑΛΛΗ ΧΟΝΤΡΕ!

Παρόλα αυτά, δεν τα παράτησε ποτέ ! Συνέχισε να πορεύεται στα σκοτάδια της, αποπροσανατολισμένη (με τον προσανατολισμό έχουμε ακόμα ένα θεματάκι, αλλά ευτυχώς, χωροταξικό μόνο πια...!) και σκορπώντας τα κομμάτια της, με μόνο φως αυτό που τρεμόπαιζε μέσα της... Γιατί ξέρεις, μερικοί ελάχιστοι άνθρωποι είναι αυτόφωτοι ! Είναι πηγές φωτός οι ίδιοι και όχι μόνο γεννέτες καλής ενέργειας, αλλά και μετατροπείς της κακής σε καλή ...

Σταδιακά, με πολλή προσπάθεια τα έφτιαξε όλα τα χρώματα, ένα- ένα, μόνη της...
Αποτέφρωσε την ύπαρξή της όλη, κράτησε μόνο την πρώτης της ύλη που ήταν οι λαμπιριστές πολύχρωμες σκόνες της και με πολλά πολλά δάκρυα, τα ανακάτεψε, και τα έκανε χρώματα !
(Θυμάσαι τί σου 'πα για τους ανθρώπους-μετατροπείς κακής ενέργειας σε καλή;; εεε , αυτό !) 

Πέρασε πολλά εκείνο το φοβισμένο πλασματάκι, που τόσο ανάγκη είχε τότε από μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά και ένα "Σ'αγαπάω και σε εμπιστεύομαι, γιατί το αξίζεις. Γιατί μέσα σου βλέπω μόνο νανουρισμένη ικανότητα. Γιατί μπορείς να τα καταφέρεις! Είμαι εδώ για σένα, να μπαντάρουμε τις πληγές σου,να πιαστούμε από το χέρι και να προχωρήσουμε μαζί, δίπλα-δίπλα. Μην φοβάσαι τίποτα. Εγώ είμαι εδώ." (Τόσο δύσκολο ήταν, ρε π@π@ρ@ να της το δώσει κάποιος;;; ! )
Αν την είχα τώρα μπροστά μου, αυτά θα της έλεγα. Και θα πλάνταζα στο κλάμμα μαζί της, εκεί στη θεοσκότεινη και παγωμένη γωνιά της ψυχής της, για όλα αυτά που της φόρτωσαν, χωρίς να'ναι δικά της.
(Σε αυτό το σημείο, θα 'θελα να ευχαριστήσω τον θεάνθρωπο που εφηύρε την αδιάβροχη μάσκαρα !Αυτό μόνο. Ευχαριστώ και ... συνεχίζω !)

Αλλά άκου τώρα τί έγινε εδώ... Εκείνο το θλιμμένο (και θλιβερό) πλάσμα -σου είχε πει από τότε ότι- είχε κουράγιο και δύναμη και αγάπη να δώσει. Θυμάσαι; ΘΥΜΑΣΑΙ, ΛΕΩ;;; (άσε το ουίσκι κάτω, θα γίνεις τύφλα και θα ξεχάσεις πάλι τί θα ζητήσω!)

Ε... τα άρπαξε όλα αυτά μια μέρα βιαστικά, έτρεξε χιλιόμετρα, ανέβηκε βουνά, διέσχισε πεδιάδες, μούσκεψε από νεροποντές, στέγνωσε με το χνώτο της πάνω της τα βρεμμένα της ρούχα, λαχάνιασε, σκόνταψε, κουράστηκε, ξαπόστασε για λίγο, ξανασηκώθηκε, έπεσε, ξανασηκώθηκε, ξανάπεσε ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΗΚΕ όσες φορές έπεσε, σύν μία ακόμα !
Γιατί έμεινε όρθια τελικά και ήρθε και με βρήκε !

Και όταν με πρωτοαντίκρισε με εκείνα τα θλιμμένα, σχεδόν άψυχα μάτια της (πόσο με στοιχειώνουν εκείνα τα μάτια της ακόμα, να 'ξερες!) , μου είπε βουρκωμένη, θυμάμαι: "Μα πού ήσουν;; σε έψαχνα παντού! ¨"
και της απάντησα, λυτρωμένη και περήφανη που έφτασε τελικά σε μένα: "Μέσα σου ήμουν πάντα! Αλλά έπρεπε να πιστέψεις ότι θέλεις να με βρεις... Έπρεπε να πιστέψεις ότι μπορείς να με βρεις. Έπρεπε να πιστέψεις ότι σου αξίζω να με έχεις.  Έπρεπε να κάνεις όλη αυτή την πορεία για να με βρεις! Να 'μαι ! Εδώ είμαι ! Μπροστά σου! Έλα να σε αγκαλιάσω!"
(Κάπως έτσι δεν συμβαίνει και με τους μεγάλους έρωτες; ... λέω εγώ τώρα..!)

...και κάπου εκεί έκανα την μεγάλη είσοδο εγώ !

ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ;;;!! 
Θα συστηθούμε τώρα, λοιπόν, αφού κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις... (έχεις τσιμπήσει 3-4 κιλάκια από πέρσυ ή μου φαίνεται;; 😭-χουζ γιορ ντάντυ νάου, μπάσταρντ;;; !!!)

Εγώ είμαι η γυναίκα που αγκάλιασε σφιχτά εκείνο το κοριτσάκι, όπως δεν το 'κανε κανείς από αυτούς που θα 'πρεπε. ΠΟΤΕ.

Εγώ είμαι η γυναίκα που είναι βράχος χιλιοχτυπημένος, αλλά άθραυστος και μαζί είμαι και απάγκιο για τους Μονα-δικούς μου!

Είμαι αυτή που την λύγισαν μα δεν έσπασε,  αλλά δεν θα πονέσει ποτέ κανέναν από πρόθεση.

Είμαι αυτή που έχει άποψη, δεν φοβάται να την πεί και αναλαμβάνει το φορτίο της άποψής της. Ξέρεις, θέλει @@ να 'χεις άποψη σ'ένα κόσμο που αρκείται στην επιφάνεια...

Είμαι αυτή που αγαπάει και αγαπιέται, κλαίει, αλλά δεν κλαίγεται !

Είμαι αυτή που κάθε μέρα που ξημερώνει μπαίνει με τσαμπουκά στην παλαίστρια με την ζωή και δίνει αγώνα Ελληνορωμαϊκής πάλης !

Είμαι αυτή που ξέρει ότι θα νικήσει και με αυτή την πεποίθηση πορεύεται!

Που ξέρει ότι και να μην καταφέρει κάτι, θα έχει κερδίσει την γνώση της εμπειρίας. Θα έχει πάρει μάθημα από την μικρή εκάστοτε αποτυχία της. Και αυτό το μεγάλύτερο κέρδος!

Είμαι αυτή που δεν μετανιώνει ποτέ και για τίποτα! Γιατί ό,τι και αν έχω κάνει στη ζωή μου, ακόμα και αν με ζόρισε ή με ζορίζει ακόμα, ήταν πράξη-αποκύημα ώριμης βαθιάς σκέψης ή ... αυθόρμητης συναισθηματικής δράσης. Πάντως ποτέ παρόρμησης και απερισκεψίας !
Γιατί την στιγμή που κλήθηκα να πάρω την εκάστοτε απόφαση, αυτό που έκανα ήταν το πιο "θρεπτικό" για την ψυχή μου! Και ναι ! Και μπράβο μου που το 'κανα!

Είμαι ένα ρομαντικό, ονειροπόλο, γεμάτη αγάπη, τσαμπουκά και πείσμα, κάθαρμα που δεν τα παρατάει ΠΟΤΕ !  Ό,τι και να γίνει !

Τα 'χω καταφέρει ΟΛΑ περίφημα- και ας μην περίμενα ότι θα μου το πω ποτέ αυτό !
Μάλλον.. για να 'μαι πιο τίμια, τα 'χΟΥΜΕ καταφέρει περίφημα, φοβισμένο, θλιμμένο κοριτσάκι μου !

Ένα μόνο δεν έχω καταφέρει... να μου 'ρχονται τα πράγματα λίγο πιο στρωτά στην ζωή. Αυτή την ζωή που όλο την στρώνω και όλα ξεστρώνεται!

Για αυτό το μόνο που θα σου ζητήσω να μου φέρεις φέτος είναι ένα !
Και το ζητάω από σένα, γιατί δεν γίνεται να το κάνω εγώ ! 

Φέτος, φέρε μου μόνο, 
ΤΥΧΗ !


Μην με ξεχάσεις πάλι, γιατί ...ξέρω πού μένεις !
Περιμένω!

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Εσένα, ποιές είναι οι τρεις πιο δυνατές σου λέξεις;


Πάντα μου άρεσαν οι λέξεις και ανέκαθεν μου άρεσε να παίζω με αυτές.
Λατρεύω τα λογοπαίγνια ας πούμε, όπως και πάσης φύσεως παιχνίδια με λέξεις.
Υπερασπίζομαι την ορθογραφία μέχρι τελικής πτώσεως (εντάαααξει, είμαι "λίγο" ψυχαναγκαστική!), όπως και την ορθή διατύπωση σκέψεων (ναι, είμαι και ακριβολόγος!)


Ένας από τους λόγους είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις αλλάζοντας το πρόθεμα ή την κατάληξη σε μια λέξη , αλλάζει τελείως το νόημά της, μιας και γίνεται μια εντελώς διαφορετική λέξη τελικά. Η μετατρεψιμότητά τους πάντα με τρέλλαινε...
Να ας πούμε, "αξ-ίζω" / "κοστ-ίζω" ή "αγαπ-άω" / "αγαπ-ιέμαι" ...
Είδες τί διαφορά μπορούν να κάνουν τρία ή τέσσερα μόνο γράμματα;!

Ένα άλλο στοιχείο που πάντα μου ανακάτευε το κεφάλι, όσον αφορά στις λέξεις, είναι ότι περισσότερες λέξεις κρύβουν μια υποκειμενικότητα μέσα τους. Σε μπέρδεψα;
Εννοώ ότι υπάρχουν λέξεις που ο καθένας τις αντιλαμβάνεται και τις μεταφράζει με ένα πολύ δικό του τρόπο, άρα υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό !
Ας πούμε, μια λέξη άκρως υποκειμενικής μετάφρασης είναι η λέξη "Αξιοπρέπεια" (και την γράφω με κεφαλαίο επίτηδες γιατί η έννοιά της είναι κύριο όνομα για μένα - θα σου αναλύσω άλλη φορά τί ακριβώς εννοώ..!)
* αν θέλεις όμως τον δικό μου ορισμό της και τον θέλεις τώρα, ρίξε μια ματιά στο γρήγορο αίνιγμα που έχω γράψει για την Αξιοπρέπεια, εδώ

Και το τελευταίο που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στο μυαλό μου, σχεδόν παρακλάδι του προηγούμενου, είναι η θετική, ουδέτερη ή αρνητική φόρτιση που ο καθένας μας δίνει στην κάθε λέξη, αφού η έννοιά της είναι πλήρως ή μερικώς διαφορετική.
Και αν νομίζεις ότι το φορτίο της λέξης σου δεν προδίδεται, αφού γελάσω από μέσα μου με την αφέλειά σου, θα σου πω με βεβαιότητα ότι μεταφράζεται πανεύκολα από έναν πολύ παρατηρητικό (αν έχει και βαθυά ενσυναίσθηση, την έκατσες!), αν ακούσει τη φωνή σου να προφέρει την εκάστοτε λέξη σου.
Να σου εξηγήσω τί εννοώ γιατί νοιώθω ότι ο εγκέφαλός σου μετράει αντίστροφα προς την έκρηξη !
Το όνομά σου, σου ηχεί το ίδιο από όλα τα στόματα; Όχι, και ας είναι η ίδια ακριβώς λέξη ! Αλλιώς ηχεί από το στόμα κάποιου που σε αγαπάει, αλλιώς από εκείνου που του είσαι αδιάφορος και αλλιώς αυτουνού που σε ... ζηλεύει, ας πούμε.
Επίσης δεν ηχεί το ίδιο ακόμα και από το ίδιο στόμα, κάτω από διαφορετικές συναισθηματικές συνθήκες του πλάσματος που σου απευθύνεται. Αυτό ας πούμε θα το πω "φόρτιση λέξης με βάση το συναίσθημα".
Υπάρχει και η "φόρτιση λέξης με βάση την αντίληψη/μετάφρασή της".

(Περίμενεεεεεεεε θα σου εξηγήσω, μην κλείσεις την καρτέλλα του browser ακόμα !!!- α ! είσαι ακόμα εδώ;; Ευχαριστώ , συνεχίζω!)
Η έννοια που δίνει η ψυχοσύνθεσή σου σε μία λέξη δύναται και αυτή να φορτίσει θετικά ή αρνητικά την λέξη σου.
Η λέξη που μου 'ρθε πρώτη ως παράδειγμα είναι η "βολεύομαι". 
Την είχα πάντα στο μυαλό μου αρνητικά φορτισμένη (έτσι γαλουχήθηκα), όπως το "παραιτούμαι" ας πούμε. Βλέπε "Βολεύομαι σε μια κατάσταση"
Μέχρι που βρέθηκε κάποιος να μου πει ότι υπάρχει και το "Βολεύομαι στην πολυθρόνα μου", τύπου "με εξυπηρετεί, κουρνιάζω"!


(Κάπου εδώ μπορείς να αυτοπυρποληθείς, γιατί όλα τα παραπάνω ήταν απλά ο πρόλογος !) 
(ΑΑΑ! όχι;; συνεχίζεις;;; εμ, τα θέλεις και ο κ@λος σου!)

Δεν είναι πολλές μέρες που σκέφτηκα ένα παιχνίδι λέξεων.
Το παιχνίδι με τις τρεις πιο δυνατές λέξεις σου. Οι τρεις πιο δικές σου λέξεις. Που σε εκφράζουν σταθερά.
Ούσα ανέκαθεν πολύ επικοινωνιακή, απλά έκανα ένα ποστ στο προφίλ μου στο facebook. 
Δεν πήρε πολλή ώρα και ήρθαν κάποιες απαντήσεις ! 
Στις μεταφέρω αυτούσιες (δήλωσα ακριβολόγος εξ'αρχής) - αφού βάλω τόνους και κόμματα (στο είπα: είμαι ψυχαναγκαστική !) !

Η Α. είπε: Αγαπάω, συγχωρώ, κατανοώ

Η (άλλη) Α. έγραψε: ΖΩ , Αγαπώ ,καυλώνω (με την κάθε στιγμή, με το κάθε συναίσθημα, με την ζωή, με τους ανθρώπους)

Η Κ. έστειλε: αγαπώ, εμπιστεύομαι, ζω

Η Δ. απάντησε: Αγαπώ, γελάω, ζω

Η Μ. δήλωσε: Αγαπώ, νοιάζομαι, εκστασιάζομαι

Η (και άλλη;;) Α. κλείδωσε στις: ζω, αισθάνομαι, ποθώ

Η (πόσες Α. πια;;) Α. κατέθεσε: ζω, συνδέομαι, ονειρεύομαι

Ο Β. σχημάτισε: Χαρίζω, υπολογίζω, εθίζομαι

Ο Σ. εμπιστεύθηκε: φοβαμαι, ονειρευομαι , _


Ξεκινάω την ανάλυσή τους... (μ' αντέχεις ακόμα;! ...Μωρέ μπράβο ! )


"Αγαπάω" ... ποιόν αγαπάω; εμένα; εσένα; την ένωσή μας; την διαίρεσή μας; 

"Συγχωρώ"... διαγράφω το μαυρισμένο μητρώο σου και εσύ ξαναχτίσε από την αρχή την εικόνα σου ή απλά δεν κρατάω κακία και απομακρύνομαι;

"Κατανοώ".. έχω φαιά ουσία μέσα στο κρανίο μου ή έχω και ενσυναίσθηση στην ψυχή μου;

"Ζω"... όπως λαχταράει και τρέφεται η ψυχή μου ή καλουπωμένος/η σε δανεικά "πρέπει" και κανόνες ξένους; 

"Καυλώνω" ... με κάλυψε τόσο που δεν μου άφησε κανένα περιθώριο να αμφιβάλλω τί εννοεί ! Θα πω μόνο ότι όπως καυλώνω, έτσι και ξεκαυλώνω με στιγμές, συναισθήματα, τη ζωή και κυρίως τους ανθρώπους !

"Εμπιστεύομαι".... (όπως και στο "αγαπάω" θα ρωτήσω...) εμένα; εσένα; την ένωσή μας; την διαίρεσή μας; 

"Γελάω" ... με τα χείλη; με την ψυχή; βροντερά; πνιχτά; πώς;! και επίσης... γέλαγες πάντα; ή το ξεχρέωσες, χωρίς να το χρωστάς, και το 'χτισες το "γελάω" σου;!

"Νοιάζομαι" ... και για μένα ή για μένα μόνο; και για σένα ή για σένα μόνο; για την ένωσή μας; μόνο; ή για όλα τα πλάσματα; 

"Εκσταστιάζομαι"... (ζορίστηκα λίγο εδώ!) εκστασιάζομαι σημαίνει ενθουσιάζομαι επιφανειακά και πρόσκαιρα ή παθιάζομαι θέτοντας προγραμματισμένους στόχους ; 

"Αισθάνομαι"... μυρίζω-γεύομαι-βλέπω-ακούω-αγγίζω δηλαδή (αν και ο Αριστοτέλης είχε πει ότι οι άνθρωποι έχουν πάνω από 21 (!) αισθήσεις) ή .. συναισθάνομαι;!

"Ποθώ"... αντιλαμβάνομαι μια διάχυτη ευγένεια στη λέξη αυτή... και ρωτάω... ποθώ εσωτερικά ή εξωτερικεύω τον πόθο μου, διεκδικώντας την εκλήρωσή του; 

"Συνδέομαι"... Δυνατή λέξη ! συνδέομαι ακουμπώντας ή επενδύοντας; ή και τα δύο;!

"Χαρίζω"... προσμένοντας αναγνώριση-εκτίμηση προσφοράς-αγάπη ή .. για την τιμή των όπλων και την καθαρή Κούτρα μου;!

"Υπολογίζω"... απαριθμώ, δηλαδή; στηρίζομαι σε σένα/μένα (βλέπε "count on you/me!"); ή ζυγίζω καταστάσεις, αντιδράσεις, συμπεριφορές και αναπροσαρμόζομαι; 

"Εθίζομαι"... σε συνήθειες; σε καταστάσεις; σε συναισθήματα; σ
ε ανθρώπους; σε όλα;

"Φοβάμαι".................(γροθιά στο στομάχι και σφαλιάρα στη μούρη ταυτόχρονα! δεν σου κρύβω ότι βούρκωσα με αυτή τη λέξη, την οποία την "σπούδασα" τα πρώτα 34 χρόνια της ζωής μου) ...φοβάμαι...φοβάμ...φόβ... 
ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ! Έχεις -τουλάχιστον- έναν άνθρωπο στην ζωή σου που θέλει και μπορεί να σε βοηθήσει να γιατρευτείς από κάθε πούστη φόβο! Να σπάσετε μαζί τα μούτρα αυτού του μπάσταρδου φαντάσματος που σε κατατρώει. 
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να εμπιστευτείς ΕΣΕΝΑ πρώτα ότι μπορείς και τον άνθρωπο-τυχερό σου μπισκότο ότι θα σου δείξει το σωστό δρόμο... ξέρεις ότι τον ξέρει το δρόμο. 
("Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ΄ρθεις!" - Σοφή λαϊκή παροιμία την οποία υπεραγαπώ !)

"Ονευρεύομαι"... και κυνηγάω τα όνειρά μου σαν να μην υπάρχει αύριο-γιατί ίσως και να μην υπάρχει εδώ που τα λέμε... ή ονειρεύομαι λίγο παιδιάστικα και είμαι αιθεροβάμων;!



Αν ρωτάς εμένα... 
Αγαπώ και εμένα και εσένα και την ένωσή μας. Αλλά και την διαίρεσή μας όταν πάψω να αγαπώ την ένωσή μας.
Συγχωρώ και δεν κρατάω κακία, αλλά απομακρύνομαι... χωρίς τυμπανοκρουσίες και δράματα!
Κατανοώ με ασύστολη ενσυναίσθηση..
Ζω προσπαθώντας να αποτινάξω και τα τελευταία δανεικά "πρέπει",
Καυλώνω σπινθηροβόλα και ξεκαυλώνω σταδιακά και ... επίπονα με στιγμές, συναισθήματα, τη ζωή και τους ανθρώπους,
Εμπιστεύομαι κυρίως εμένα πια και ακολούθως και εσένα - μεχρι να χρειαστείς συγχώρεσή μου, μετά....... δεν έχει!
Γελάω αφού ξεχρέωσα ό,τι δεν χρώσταγα και το 'χτισα από την αρχή!
Νοιάζομαι για όλα τα πλάσματα μη θέλοντας το κακό κανενός, αλλά διεκδικώντας αδιαπραγμάτευτα το καλό για μένα,
Εκστασιάζομαι με απίστευτο πάθος θέτοντας σαφείς στόχους και δρομολογώντας τους,
Συν-αισθάνομαι βαθιά τους μονα-δικούς μου ανθρώπους,
Ποθώ ευγενικά, αλλά κυρίως θέλω κολασμένα!
Συνδέομαι επενδύοντας με συγκρατημένη αισιοδοξία,
Χαρίζω όλο μου το "είναι" αν μου έχεις πρώτα αποδείξει ότι θα το αναγνωρίσεις- εκτιμήσεις- αγαπήσεις και δεν θα θεωρήσεις το χάρισμά μου, αδυναμία μου ή δεν θα προσπαθήσεις να μου το κακοποιήσεις...
Υπολογίζω σε μένα, σε σένα και στην ένωσή μας. Αν φτάσουμε στην διαίρεση, δεν υπολογίζω τίποτα ! Απλά .. έχασες !
Εθίζομαι σε ανθρώπους, χαμόγελα , συναισθήματα και αισθήσεις...
Φοβάμαι μήπως δεν ζήσω ...
Ονειρεύομαι ότι μπορώ τα πάντα.. και ναι! μαγικά , μετά όλα τα μπορώ !




Και για να παίξω τίμια... οι τρεις δικές μου πιο δυνατές λέξεις είναι : 

Θέλω - Παλεύω - Ξαναγεννιέμαι 

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Το "θέλω" είναι ζωή !

Θέλω...
 Θέλω...; 
Θέλω...!

Προσπαθώ μέρες να σου γράψω για αυτή την τόσο δα μικρή λέξη, αλλά τόσο δυνατή ταυτόχρονα !
Τί σημαίνει, στ'αλήθεια, "θέλω"; 

Μ'αρέσει πολύ να παρατηρώ ενδελεχώς τους ανθρώπους και, μεταξύ άλλων, και τις λέξεις τους. Θα σου πω, λοιπόν, με βεβαιότητα ότι έχω πάψει να ακούω την λέξη "θέλω", με την πραγματική της έννοια. 

"Μα όχι, τί λες; Εγώ θέλω πολλά", θα μου πεις.

"Θέλω να πάρω παπούτσια" - αυτό σημαίνει "χρειάζομαι", όχι "θέλω". 
"Θέλω να ξυπνήσω νωρίς" -  "πρέπει" είναι αυτό που θες να πεις! 
"Θέλω να φάω" - εννοείς "πεινάω" ή.. "θέλω να γεμίσω το κενό μου, έστω και με τροφή".

Εγώ μιλάω για εκείνα τα βαθιά, τα πραγματικά, τα ολόδικά σου "θέλω". 
Εκείνα που όταν ήσουν παιδί σ' έκαναν να χαμογελάς πλατιά και πονάγαν τα σαγόνια σου!
Εκείνα που καταχώνιασες στο μπουντρουμάκι της ψυχής σου. 
Εκείνα που διπλοκλείδωσες εκεί μέσα, είτε για να τα κρατήσεις αμόλυντα από αυτούς που δε θα τα καταλάβαιναν, είτε γιατί -ακόμα χειρότερα- σε κάναν να πίστεψεις ότι δεν είναι σωστό να θέλεις αυτό που θέλησες. 
Ξέρεις, όμως ακόμα,  τί στ'αλήθεια θέλεις;

Φυσικά! ΚΑΙ ξέρεις ΚΑΙ θυμάσαι. 
Γιατί αυτά τα "θέλω", κυλάνε μέσα στο αίμα σου από την μέρα που γεννήθηκες. 
Είναι κομμάτι της ύπαρξής σου και της φύσης σου.  
Δεν θα εξαφανιστούν ποτέ. Όσο και να τα πατήσεις κάτω. 
Θα ΄ναι πάντα εκεί, να σε τσιμπάνε σαν μυτερά αγκάθια και να κλαίνε που δεν τα άκουσες ποτέ πραγματικά. 
Σαν ξεφούσκωτα, πεταμένα στο πάτωμα, μπαλόνια που τόσο λαχταρούσαν να πάνε στο πάρτυ και δεν τους έδωσες ποτέ την ευκαιρία να το κάνουν. 
Σαν χρυσόσκονη που την πέρασες για σκόνη μουστάρδας, καημένο μου πλάσμα, και την κατάπιες με τα αναλώσιμά σου, αντί να την πετάξεις στον αέρα και να κακαρίζεις καθώς σε λούζει η μαγεία της.

Και αν ακόμα δεν σε έπεισα να αφουγκραστείς τα "θέλω" σου, ένα θα σου πω μόνο. 
Βιάσου ή έστω, προετοιμάσου, θα 'ρθει η ώρα που τα καταπιεσμένα, κακομεταχειρισμένα, παραπεταμένα και ξεχασμένα "θέλω" σου, θα ξεπηδήσουν σαν πίδακας από μέσα σου και τότε δεν θα υπολογίσεις τίποτα.. θα τα κάνεις όλα πουτ@να!

Και μη σκεφτείς " πόσο στρωμμένη ζωούλα μπορεί να έχεις για να τα λες τόσο απλά"
γιατί θα σου απαντήσω με σηκωμένο φρύδι και βλέμμα ειρωνικό  " ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Το μόνο που δεν είχα ΠΟΤΕ ήταν αυτό που εσύ λες στρωμμένη ζωούλα".
(Μπορείς να πάρεις μια μικρή γεύση εδώ)

Αφού λοιπόν ξεπεράσαμε οι δυο μας το ενδεχόμενο του να με αμφισβητήσεις, θα σου πω:
Για μένα, αυτά τα τέσσερα γράμματα, αραδιασμένα με αυτή ακριβώς την σειρά, ήταν πάντα η κινητήριος δύναμή μου. 
Δεν είχα κανένα άλλο όπλο στη ζωή μου, εκτός από αυτό το πανίσχυρο ταλαίπωρο "θέλω" μου. 

Πέρασαν πολλά χρόνια που στην ροή της ζωής μου και στα δανεικά "πρέπει", το ξέχασα και εν τέλει,... το έχασα.
Ξεκίνησα με το "δεν ξέρω αν θέλω", συνέχισα με το "δεν ξέρω τί θέλω" και έφτασα μέχρι το "δεν θέλω τίποτα". και μετά έπεσε μαύρο στην οθόνη της ζωής μου. 

... και να σου πω την αλήθεια; 
ήταν τα πιο άδικα ματωμένα και βιαίως τσαλαπατημένα, από μένα πρωτίστως, χρόνια της ζωής μου. 

και μετά ήρθε το βροντερό, δυνατό, ξεκάθαρο "θέλω" μου. 
Ήταν το "ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΕΓΩ".
Και αυτό γκρέμισε με μιας ό,τι -νόμιζα ότι- έχτιζα τόσα χρόνια! 
(Τί σου ΄πα για τον πίδακα και ότι θα τα κάνεις όλα πουτ@να;; θυμάσαι;! εεε, ααααυτό !) 

Θέλεις να κάνεις τη δουλειά που ονειρεύεσαι; Ξεκίνα την, σήμερα !
Θέλεις να πετάξεις έξω από την ζωή σου ανθρώπους που δεν σου κουμπώνουν; Στα τσακίδια, σήμερα!
Θέλεις να ερωτευτείς παράφορα, όπως δεν τόλμησες ή δεν έτυχε ποτέ, αλλά "να, μωρέ, ίσως και να μην πρέπει" ; Ερωτέψου, σήμερα!
Θέλεις να κοιτιέσαι στον καθρέφτη και να λες "ναι ρε, κάθαρμα, τα κατάφερες περίφημα!" ; Τόλμησε όλα σου τα "θέλω", σήμερα!

Να θυμάσαι μόνο να θέλεις πλήρει συνειδήσει. Ξέρεις, τα "θέλω" είναι μικρές ή μεγάλες μάχες που πρέπει να κερδίσεις ! Θα ΄χει απώλειες, θα ΄χει θυσίες, θα ΄χει ανηφόρα!
Αλλά στο τέλος της ανηφόρας, έχει μια θέα..μούρλα! Στο εγγυόμαι!

 Το "θέλω" είναι εγωιστικά κακομαθημένο και τόσο εύθραυστα ευαίσθητο , ταυτόχρονα. 
Το "θέλω" είναι ανήθικο αλλά και τόσο τίμιο, παράλληλα. 
Το "θέλω" είναι αναρχικά ανυπάκουο σε κανόνες και μαζί είναι και βαθιά αλύγιστη επιθυμία. 
Το "θέλω" είναι έρωτας και αγάπη μαζί, όπως ακριβώς και η ζωή. 
Το "θέλω" είναι ζωή !  
Ζήσε! Σήμερα! 

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

Στους σημανdικούς σου να μιλάς.



Στους σημαν-dικούς σου να το λες... 
Να μην τους αφήνεις να αμφιβάλλουν!


Το συναίσθημα είναι για να δωρίζεται, όχι για να αποθηκεύεται.
Χάρισέ το απλόχερα! Μην φοβάσαι.. Ξαναγεννιέται! Δεν τελειώνει ποτέ!


Σου 'χω ξαναπει άλλωστε, όπου δώσεις αγάπη, θα πάρεις αγάπη ή .. μάθημα!


Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2018

Υπάρχουν κάτι γυναίκες...


Υπάρχουν κάτι γυναίκες που επενδύουν σε σένα, χωρίς να απαιτούν τίποτα.
Που επιλέγουν να ρισκάρουν τα πάντα τους και δε φοβούνται τίποτα. Ποτέ.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που στα δίνουν όλα, γιατί χαίρονται να σου δίνουν, κι όχι για να σου πάρουν.
Που δεν θα σου ζητήσουν ποτέ και δεν θα σε κάνουν να νοιώσεις υπόχρεος ή υποχρεωμένος.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που ανασταίνονται με το γέλιο των ματιών σου και πεθαίνουν με το δάκρυ της ψυχής σου.
Που ξέρουν να σε νοιάζονται.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που τις νιώθεις πάντα γύρω σου γιατί έχουν προσωπικότητα, μα δεν θα σε πνίξουν ποτέ.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που θέλουν να τις θες στη ζωή σου, όχι να "πρέπει" ή να σου επιβάλλουν την παρουσία τους σ' αυτήν.
Που επιλέγουν να δουν την ουσία κι αυτή να αποζητούν πάντα, χωρίς να τις νοιάζουν οι τίτλοι και το φαίνεσθαι.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που πονάνε βουβά, χωρίς ουρλιαχτά, φωνές και υστερίες.Που άγρυπνες, κλαίνε τα βράδια, μόνες τους, για σένα. Κι εσύ δεν το θα μάθεις ποτέ.
Που είναι περήφανες κ δεν καταδέχονται να τις λυπηθεί κανείς. Ποτέ.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που ξέρουν πώς να σε διαχειριστούν, αλλά δεν θα σε χειριστούν ποτέ. Από επιλογή.
Που ξέρουν πολύ καλά να παίζουν με το μυαλό σου, αλλά δεν θα παίξουν ποτέ με την ψυχή σου.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που τσαλαπατάνε τον εγωισμό τους για να σου σταθούν σε όλα. Ακόμα κ σε αυτά που εκείνες, τις πονάνε.
Που είναι στηρίγματα άθραυστα, που θα γίνουν ο επίδεσμός σου όποτε αυτός σου χρειαστεί, αλλά δεν καταδέχονται να γίνουν ποτέ οι πατερίτσες σου.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που το μόνο που επιδιώκουν είναι να σε γιατρέψουν και να σε μαλακώσουν με την αγάπη τους, όχι να σε αποδυναμώσουν με τις λέξεις και την συμπεριφορά τους.
Που σε θέλουν δίπλα τους ισότιμο, όχι πίσω τους ακόλουθο.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που έχουν μια λογική άποψη για όλα, αλλά δεν θα στην επιβάλλουν ποτέ. Γιατί ξέρουν να σε σέβονται.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που είναι έξυπνες, δεν το παίζουν έξυπνες.
Που είναι "τρελλές", αλλά δεν σου πουλάνε τρέλλα.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες αλύγιστες  απ' έξω. Φτιαγμένες από ατσάλι για να γλιστράνε τα δάκρυά τους γρήγορα και να μην αφήνουν σημάδια. Μη και τα δει κανείς.
Μέσα τους όμως, έχουν το πιο εύθραυστο τρυφερό ροζ τριαντάφυλλο. Χωρίς αγκάθια.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που θα σε αγκαλιάσουν σαν μάνα όποτε το χρειαστείς, γιατί έχουν υπάρξει πολλές φορές χωρίς αγκαλιά. Και ξέρουν πώς είναι.
Που όπως σου δίνουν τα πάντα από την ψυχή τους, με το ίδιο πάθος, σου δίνουν και το σώμα τους.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που θα σε αγαπήσουν σαν να μην υπάρχει χθες. Σαν να μην πληγώθηκαν ποτέ.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που σε επιλέγουν ανάμεσα σε όλους τους άλλους γιατί, για εκείνες, είσαι ο Ένας.

Υπάρχουν κάτι γυναίκες που δεν θα σε κατηγορήσουν ποτέ. Ακόμα και αν τις πληγώσεις. Πολύ. 
Γιατί ξέρουν να σηκώνουν στους κουρασμένους ώμους τους την ευθύνη των αποφάσεων και των πράξεών τους.

Υπάρχουν κατι γυναίκες που έχουν χτίσει τη ζωή τους μόνες τους από το μηδέν. Πολλές φορές.Που θα είναι έμπνευση και κινητοποίηση, γιατί τις εκτιμάς. Γιατί τους αξίζει, το κέρδισαν με το αίμα της ψυχής τους.

Υπάρχουν κάτι τέτοιες γυναίκες, λίγες, ελάχιστες.
Κ υπάρχουν κ οι υπόλοιπες της σειράς.

Εσύ ερωτεύτηκες ποτέ σου μια τέτοια γυναίκα;
Κ αν ναι, ήταν ευλογία ή κατάρα τελικά;

#είναικάτιγυναίκες #spykou #spykoulife #βραδυνέςσκέψεις #καληνύχτα

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Δεν υπάρχει "για πάντα". Υπάρχει μόνο "πάντα"!


Δεν υπάρχει "για πάντα". 
Υπάρχει: "το προσπαθούμε πάντα". 
Υπάρχει: "το θέλουμε πάντα". 
Υπάρχει: "το δουλεύουμε πάντα". 
Το μέλλον χτίζεται, δεν προεξοφλείται. 
Αυτό να θυμάσαι. Πάντα. 

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Οι ανεκτίμητες αξιες της ζωής (μου)

Μ' ένα χαμόγελό σου, να ζεσταίνεται η καρδιά μου...

Μ'ένα σου βλέμμα, να διαπερνάς όλο το είναι μου. Από τους πιο φωτεινούς μου κήπους, μέχρι τα πιο σκοτεινά μου μπουντρούμια...

Μ' ένα σου χάδι, ν' ανατριχιάζεις το κορμί, το μυαλό κ η ψυχή μου...

Με μια αγκαλιά να ξεκλειδώνεις το πιο απόρθητο δικό μας κάστρο, εκεί να αν-οίκω, εκεί να αν-οίκεις...

& τώρα πέσμου, ... αν αυτά δεν είναι οι πιο ανεκτίμητες αξίες στη ζωή, τότε τί είναι;

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

Το πιο άτυχο πεισματάρικο κάθαρμα και το γαλόνι του!



Κόρη καθηγητών κ εγγονή δασκάλων. 
Μέτρια μαθήτρια πάντα. 
Πανέξυπνη μεν, αλλά δεν αγαπούσα το "σχολικό" διάβασμα (Μεγάλη συζήτηση το γιατί).
Με ζωγραφισμένα όλα μου τα βιβλία (κ τα θρανία 😜). 
Με διακεκριμμένες εργασίες καλλιτεχνικών κ εξαιρετική ικανότητα σε κατασκευές παντός τύπου- κανείς δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία. Ούτε καν εγώ...

Πέρασα Μηχανολόγος Κλωστοϋφαντουργός στα ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ.. από σπόντα. Τελευταία επιλογή στο μηχανογραφικό. 
Τελείωσα τη σχολή με εξαιρετικό βαθμό (εγώ;;η πάντα μισοδιαβασμένη;!) κ μια πτυχιακή εργασία που πήρε 4 (στα 4) δεκάρια. 
Με θέμα; "Διακόσμηση ρούχου: Αποκτώντας μια εμφάνιση μοναδική."


Άλλαξα επαγγελματική πορεία κ ασχολήθηκα με τα ξενοδοχειακά. Από περηφάνεια. Από ανάγκη ανεξαρτησίας οικονομικής. Για 5,5 χρόνια. 
Πήρα 2ο πτυχίο, στα ξενοδοχειακά αυτή τη φορά, έμαθα 3η ξένη γλώσσα, πήρα ECDL... 
Ξεκίνησα ως γραμματέας του Διευθυντή σε Ξενοδοχείο της Αθήνας κ έφτασα να είμαι υπεύθυνη κρατήσεων του ίδιου Ξενοδοχείου.

Κ ήρθε η μέρα που μετακόμισα στο Ναύπλιο, αφού είχα βρει δουλειά σε "μεγάλο" ξενοδοχείο της ευρύτερης περιοχής. 
Τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως έδειχναν αρχικά.... Παραιτήθηκα σε 6 μήνες.

Κ είπα: ΤΩΡΑ είναι η μεγάλη ώρα να κυνηγήσεις το ΟΝΕΙΡΟ. Κάν'το... ή τώρα ή ποτέ! 
Κ το'κανα!

8 Σεπτ 2010: Άνοιξα το πρώτο μου εργαστήριο σε μια γειτονιά της Νέας Πόλης Ναυπλίου -δεν πίστευα ότι "μπορώ" πιο κεντρικά.
Άτελείωτες ώρες δουλειάς, ανέλαβα μεγάλες δουλειές, προσπάθεια-δουλειά, δουλειά-προσπάθεια, προ-σπά-θει-α! ... χωρίς ιδιαίτερο οικονομικό κέρδος.
Έμεινα εκεί 1,5 χρόνο.

Ανέβηκα ένα σκαλάκι εργασιακής αυτοπεποίθησης και...

30 Μάη 2012: Μετακόμισα το εργαστήριο στην Παλιά Πόλη Ναυπλίου. 
Ανελέειτα... άπειρες ώρες δουλειάς, κυριολεκτικά ά- πει -ρες ώρες,... ξημερώματα, μέρες, νύχτες, κυριακές, αργίες, γιορτές ...

Μοναξιά ανείπωτη, προσήλωση αδιάσπαστη, πειθαρχία στρατιωτική, στέρηση κάθε είδους ζωής, μα .. ΟΡΑΜΑ ξεκάθαρο, φωτεινό κ ανεξίτηλο. 
Όλα ήταν δύσκολα, ΟΛΑ. 
κ έλεγα: ΟΧΙ, ΕΓΩ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ Κ ΑΛΛΟ Κ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΩ. Κ ΑΦΟΥ ΤΟ ΘΕΛΩ, ΤΟ ΜΠΟΡΩ.

19 Φεβρ 2017: Για εντελώς προσωπικούς λόγους, ξανα-μετακόμισα το εργαστήριο (κ τη ζωή μου όλη) στην Αθήνα. 
Κ συνεχίζω να γράφω την ιστορία μου...

Αν με ρωτήσεις για τί έχω μετανιώσει, θα σου πω : Δεν πίστεψα στον εαυτό μου κ τις δυνατότητές του νωρίτερα (σε όλα τα επίπεδα).

Αν με ρωτήσεις ποιά είναι η συνταγή της επιτυχίας, θα σου πω: π-ε-ί-σ-μ-α ! 
Δεν είχα κανένα άλλο όπλο, καμμία άλλη "πλάτη", κανένα άλλο στήριγμα, παρά μόνο το πείσμα μου... κ το όραμά μου οτι ΘΑ πετύχω. Γιατί για μερικούς -λίγους- ανθρώπους η #επιτυχία είναι συνειδητός #μονόδρομος. Κ ας έχει προσωπικές απώλειες η πορεία προς αυτήν.

Αν με ρωτήσεις τί πιστεύω ότι είμαι τελικά, θα σου πω: το πιο ΑΤΥΧΟ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΙΚΟ ΚΑΘΑΡΜΑ που ξέρω. Που πάντα, η ζωή, κ τα πιο απλά του τα σερβίρει δύσκολα ΑΛΛΑ δεν τα παρατάει ποτέ. Γιατί έχω ορκιστεί να πετύχω. Γιατί μπορώ. Γιατί μου αξίζει.

Αν με ρωτήσεις γιατί έκανα αυτό το τατού στο ΔΕΞΙ μου χέρι (κ γιατί έγραψα αυτό το κείμενο), θα σου πω: για την επαγγελματική μου δραστηριότητα (σιχαίνομαι τη λέξη "δουλειά").

Γιατί με κράτησε ζωντανή τα χρόνια που η κατάθλιψη με χτύπαγε με λύσσα κ κόντευε να με καταπιεί ολόκληρη...

Γιατί ήταν κ είναι πάντα, η παρέα μου στις μοναξιές...

Γιατί είναι η διέξοδός μου,η έκφρασή μου κ ο τρόπος επικοινωνίας μου...

Γιατί είναι το μεράκι κ η καύλα μου...

Γιατί αν κάτι δεν θα άλλαζα ΠΟΤΕ από τις επιλογές μου, αυτό θα ήταν αυτό το εργαστήριο...

Γιατί είναι το "παιδί" μου...

Γιατί έδωσα, δίνω και θα δίνω πάντα ψυχή...
Κ σε ό,τι δίνεις ψυχή, θα πάρεις αγάπη ή ... μάθημα.

Γιατί είμαι το κορίτσι που ξεκίνησε "για πλάκα" να κάνει σχέδια σε ρούχα φιλενάδων με λεκέδες χλωρίνης, ...
άνοιξε "εκείνο μαγαζάκι στη μέση του πουθενά"...
κ έφτασε να είναι η "να κοίτα, η Spykou" με τα χαρακτηριστικά κ αναγνωρίσιμα, λόγω ταυτότητας κ προσωπικότητας, #spykάκια της.

Γιατί αυτό το τατού είναι το ΓΑΛΟΝΙ μου. Να μου θυμίζει πόσα πέρασα για να φτάσω μέχρι εδώ. Πόσο πίστεψα, πόσο οραματίστηκα κ πόσο δίκιο είχα τελικά...


Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Γιατί ήρθες;


Υπάρχουν συναντήσεις που δεν είναι τυχαίες; 
Υπαρχουν δρόμοι πάντα παράλληλοι, μα μέχρι κάποια στιγμή, χωριστοί; 
Υπάρχουν μονάδες που σμίγοντας γίνονται δυάδα, αβίαστα κ ακούραστα, σαν να γνωρίζονταν πάντα; σαν να ζούσαν πάντα μαζί;
Υπάρχει κάποιο μοιραίο "σχέδιο" στα ταιριάσματα;
Υπάρχει λόγος που βρέθηκε ο ένας στο δρόμο του άλλου;
Κ αν ναι, γιατί ήρθες στο μονοπάτι μου; κ εγώ, γιατί στο δικό σου;

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Αγάπη είναι... (Μία μπλούζα, μια ιστορία)



(Σου υποσχέθηκα τις σκέψεις πίσω από αυτό το μπλουζί, που ονομάστηκε μόλις "Αγάπη είναι.." Ορίστε 😊😘)

Αν με ρωτήσεις πώς νοιώθω την αγάπη, θα σου πω ότι ...

Αγάπη είναι να γέρνεις προς τα μένα όσο εγώ τεντώνομαι για να σε φτάσω... ή αντίθετα!

Είναι να κοιταζόμαστε στα μάτια, βαθυά, διαπεραστικά κ αληθινά... Να μην έχεις ανάγκη να μου κρυφτείς, γιατί ξέρεις ότι σε αποδέχομαι όπως ακριβώς είσαι...

Είναι να σε αφουγκράζομαι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, γιατί σε ξέρω σαν έναν άλλο εαυτό μου...

Αγάπη είναι να με πλησιάζεις κ να αναψοκοκκινίζω σαν να είναι η πρώτη φορά...

Είναι να με κοιτάς κ να καμπυλώνει προς τα πανω το στόμα σου, αλλά κυρίως να αστράφτουν τα μάτια σου από χαρά κ σπίθα...

Αγάπη είναι να μοιάζουμε τόσο στα σημαντικά κ να διαφέρουμε λίγο στα ανούσια...

Είναι να πατάμε στην ίδια γη, με τα βλέμματά μας στραμμένα στην ίδια κατεύθυνση, απλά γιατί ζητάμε τα ίδια πράγματα από τη ζωή...

Είναι να είμαστε δύο ξεχωριστές ατελείς οντότητες με μια κοινή τέλεια ψυχή... με τα κεφάλια μας κοντά, μα με τα σώματα σε απόσταση, έστω κ αν είναι αναπνοής...

Αγάπη είναι να είσαι ελεύθερος. Πάντα. Μα μαγνητισμένος. Για πάντα.

Κ όταν τα καταφέρουμε όλα αυτά... θα αγαπιόμαστε μέχρι την τελευταία ανάσα, ακόμα κ όταν θα φοράμε γυαλιά ... πρεσβυωπίας!
Γιατί από αυτή την υγειή αγάπη δεν θα μπορείς, αλλά κυρίως δεν θα θες να επιστρέψεις σε ο,τιδήποτε άλλο μοιαζει με αγάπη... όπως ούτε κ εγώ!

Γιατί αυτή η αγάπη είναι μονόδρομος κ προορισμός... κ αν δεν επιλέξεις αυτό το μονοπάτι από λάθος, θα βγεις σε αδιέξοδο!

#αγάπηείναι #μίαμπλούζαμίαιστορία #spykou#spykάκι #spykoulife #άνθισεστηνάνοιξήσου#ήλιεμου #φόρατηναγάπηκαιπροχώρα#γιακάτιλάθηκαικάτιπάθη #καληνύχτα

ελπίδα στην τοποθεσία Spykou - Χειροποιητες Δημιουργιες.

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

10 Οκτ- Ημέρα ψυχικής υγείας

Χρόνια πολλά ...
Σ' όσους την έχτισαν από μικροί, μεγαλώνοντας κάτω από τρυφερές, μα γερές φτερούγες !
Σ'όσους την μισοέχτισαν όπως-όπως, καθώς μεγάλωναν,  γκρεμίστηκε σα χάρτινος πύργος κ την ξανάχτισαν από την αρχή, σιγά-σιγά μα σταθερά.. κ έγινε πανέμορφη, περήφανη, λαμπερή κ ζαχαροπασπαλισμένη!
Μα πιο πολύ ...
Χρόνια πολλά σε όσους δεν την έχουν ακόμα, αλλά την οραματίζονται κ παλεύουν να την κατακτίσουν, σαν το πιο μεγάλο όνειρο!
Χρόνια πολλά !
#ημέραψυχικήςυγείας
#10οκτ

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Φοβάσαι..




#Φοβάσαι ...
Ότι θα χάσεις...
Ότι δεν θα κερδίσεις...
Ό,τι είσαι...
Ό,τι δεν είσαι...

Φοβάσαι...
Ότι δεν μπορείς..
Ότι θα χαθείς...
Ότι δεν θα τα καταφέρεις..
Και ξεχνάς πόσα κατάφερες μέχρι τώρα...

Ξεχνάς ...
Ότι κ που έχασες, έμαθες..
Ότι η μάχη στην οποία ηττήθηκες, σε προετοίμασε για τον πόλεμο που τελικά ... κέρδισες ..
Ότι ό,τι είσαι, σε έφερε μέχρι εδώ, όπως κ ό,τι δεν είσαι..

Ξεχνάς ...
Ότι μπόρεσες περισσότερα από όσα πίστευες αρχικά...
Ότι δεν βγήκες από την πορεία σου ΠΟΤΕ..
Ότι κατάφερες να επιλέγεις ό,τι είσαι, ό,τι έχεις κ ό,τι μπορείς.

Ξεχνάς.. ότι σου χρωστάς και... κάποια " μπράβο " πού κ πού!

#Μπάσταρδε #φόβε, λάθος πόρτα χτύπησες !

#καληνύχτα
#άνθισεστηνάνοιξήσου
#justντουit
#κάτιδικάμουλέωεγώ #βραδυνέςσκέψεις#τιςνύχτεςντύνομαιπαιδί
#spykou #spykoulife

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Εκείνο το τέλειο κούμπωμα!

Να μην ψάχνεις την τέλεια μονάδα.. δεν υπάρχει. 
Να ψάχνεις το ίδιο, το ισάξια, το αντίστοιχα ατελές με σένα... 
Δύο ίδιοι ατελείς φτιαχνουν μία αρμονική τέλεια ολότητα! 
Να σου μοιάζει αυτό που ψάχνεις.. 
Να σου αρμόζει .. 
Να σε νοιώθει, χωρίς να μιλάς..
Να σε αγγίζει, χωρίς να σε ακουμπάει.. 
Να σε κοιτάει, χωρίς να σε βλέπει..
Να σε ξέρει, χωρίς να σε έχει ζήσει.. 
& ίσως εκεί είναι ο παραδεισένιος θησαυρός... στην ολότητα με την ίδια ατελή ύπαρξη που τόσο σου μοιάζει.. σ'εκείνο το τέλειο κούμπωμα !

Κυριακή 6 Μαΐου 2018

...Χωρίς τίτλο!



Για κάτι ανοιχτές πόρτες που δεν διάβηκες για να φύγεις...
Για κάτι "μείνε-φύγε-μείνε"...
Για κάτι "επιλέγω"...
Για κάτι "ρισκάρω"...
Για κάτι "τα παίζω όλα για όλα"...
Για κάτι φευγιά που δεν θέλησες να κάνεις...
Για κάτι βουτιές από τον Παράδεισο στην Κόλαση και πάλι πίσω...
Για κάτι ψυχές που ξεγυμνώνονται όσο πονάνε...
Για κάτι γέλια που γίνανε κλάμματα κ πάλι πίσω...
Για όλα αυτά τα "κάτι" που σε πεθαίνουν κ σε ξαναγεννάνε... για αυτά ζεις...
Για κάτι λάθη & κάτι πάθη! 


Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Λόγια - Φυλαχτά!



" ...Το ήξερα ότι θα τα καταφέρεις. Το ήξερα ότι μπορείς. Το έβλεπα στα μάτια σου κ στο μουδιασμένο -τότε- χαμόγελό σου. Ήξερα ότι η ψυχή σου είναι πιο βαθιά από τις πληγές σου κ ότι τελικά θα καταφέρεις να στρέψεις την ανθρωπιά σου στον εαυτό σου..."

Λόγια-φυλαχτό... μεγάλη κληρονομιά που μετά από δεκάδες μήνες σε κάνουν να δακρύζεις ξανά . Από ανακούφιση. Από περηφάνια. Από ευγνωμοσύνη. Από χαρά. Από συναισθήματα κ καταστάσεις που ανακάλεσες. Από όλη τη διαδρομή που θυμήθηκες ότι έκανες.

Κ το μόνο που μπορείς να απαντήσεις μέσα στα αναφιλητά σου είναι: " Σ'ευχαριστώ που πίστεψες σε μένα στην διάρκεια μιας μακροχρόνιας περιόδου που ... δεν πίστευα ουτε εγώ στον εαυτό μου. Σ'ευχαριστώ ως το άπειρο κ ακόμα παραπέρα. "


#καληνύχτα
#spykou #spykoulife
#κάτιαπόμένα #ευχαριστώ #ψυχήμου
#άνθισεστηνάνοιξήσου
#justντουit
#ότανέκλεισεςτηνπόρταστηνκατάθλιψη#άλλαξετοσύμπανσου