Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Εσένα, ποιές είναι οι τρεις πιο δυνατές σου λέξεις;


Πάντα μου άρεσαν οι λέξεις και ανέκαθεν μου άρεσε να παίζω με αυτές.
Λατρεύω τα λογοπαίγνια ας πούμε, όπως και πάσης φύσεως παιχνίδια με λέξεις.
Υπερασπίζομαι την ορθογραφία μέχρι τελικής πτώσεως (εντάαααξει, είμαι "λίγο" ψυχαναγκαστική!), όπως και την ορθή διατύπωση σκέψεων (ναι, είμαι και ακριβολόγος!)


Ένας από τους λόγους είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις αλλάζοντας το πρόθεμα ή την κατάληξη σε μια λέξη , αλλάζει τελείως το νόημά της, μιας και γίνεται μια εντελώς διαφορετική λέξη τελικά. Η μετατρεψιμότητά τους πάντα με τρέλλαινε...
Να ας πούμε, "αξ-ίζω" / "κοστ-ίζω" ή "αγαπ-άω" / "αγαπ-ιέμαι" ...
Είδες τί διαφορά μπορούν να κάνουν τρία ή τέσσερα μόνο γράμματα;!

Ένα άλλο στοιχείο που πάντα μου ανακάτευε το κεφάλι, όσον αφορά στις λέξεις, είναι ότι περισσότερες λέξεις κρύβουν μια υποκειμενικότητα μέσα τους. Σε μπέρδεψα;
Εννοώ ότι υπάρχουν λέξεις που ο καθένας τις αντιλαμβάνεται και τις μεταφράζει με ένα πολύ δικό του τρόπο, άρα υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό !
Ας πούμε, μια λέξη άκρως υποκειμενικής μετάφρασης είναι η λέξη "Αξιοπρέπεια" (και την γράφω με κεφαλαίο επίτηδες γιατί η έννοιά της είναι κύριο όνομα για μένα - θα σου αναλύσω άλλη φορά τί ακριβώς εννοώ..!)
* αν θέλεις όμως τον δικό μου ορισμό της και τον θέλεις τώρα, ρίξε μια ματιά στο γρήγορο αίνιγμα που έχω γράψει για την Αξιοπρέπεια, εδώ

Και το τελευταίο που έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα στο μυαλό μου, σχεδόν παρακλάδι του προηγούμενου, είναι η θετική, ουδέτερη ή αρνητική φόρτιση που ο καθένας μας δίνει στην κάθε λέξη, αφού η έννοιά της είναι πλήρως ή μερικώς διαφορετική.
Και αν νομίζεις ότι το φορτίο της λέξης σου δεν προδίδεται, αφού γελάσω από μέσα μου με την αφέλειά σου, θα σου πω με βεβαιότητα ότι μεταφράζεται πανεύκολα από έναν πολύ παρατηρητικό (αν έχει και βαθυά ενσυναίσθηση, την έκατσες!), αν ακούσει τη φωνή σου να προφέρει την εκάστοτε λέξη σου.
Να σου εξηγήσω τί εννοώ γιατί νοιώθω ότι ο εγκέφαλός σου μετράει αντίστροφα προς την έκρηξη !
Το όνομά σου, σου ηχεί το ίδιο από όλα τα στόματα; Όχι, και ας είναι η ίδια ακριβώς λέξη ! Αλλιώς ηχεί από το στόμα κάποιου που σε αγαπάει, αλλιώς από εκείνου που του είσαι αδιάφορος και αλλιώς αυτουνού που σε ... ζηλεύει, ας πούμε.
Επίσης δεν ηχεί το ίδιο ακόμα και από το ίδιο στόμα, κάτω από διαφορετικές συναισθηματικές συνθήκες του πλάσματος που σου απευθύνεται. Αυτό ας πούμε θα το πω "φόρτιση λέξης με βάση το συναίσθημα".
Υπάρχει και η "φόρτιση λέξης με βάση την αντίληψη/μετάφρασή της".

(Περίμενεεεεεεεε θα σου εξηγήσω, μην κλείσεις την καρτέλλα του browser ακόμα !!!- α ! είσαι ακόμα εδώ;; Ευχαριστώ , συνεχίζω!)
Η έννοια που δίνει η ψυχοσύνθεσή σου σε μία λέξη δύναται και αυτή να φορτίσει θετικά ή αρνητικά την λέξη σου.
Η λέξη που μου 'ρθε πρώτη ως παράδειγμα είναι η "βολεύομαι". 
Την είχα πάντα στο μυαλό μου αρνητικά φορτισμένη (έτσι γαλουχήθηκα), όπως το "παραιτούμαι" ας πούμε. Βλέπε "Βολεύομαι σε μια κατάσταση"
Μέχρι που βρέθηκε κάποιος να μου πει ότι υπάρχει και το "Βολεύομαι στην πολυθρόνα μου", τύπου "με εξυπηρετεί, κουρνιάζω"!


(Κάπου εδώ μπορείς να αυτοπυρποληθείς, γιατί όλα τα παραπάνω ήταν απλά ο πρόλογος !) 
(ΑΑΑ! όχι;; συνεχίζεις;;; εμ, τα θέλεις και ο κ@λος σου!)

Δεν είναι πολλές μέρες που σκέφτηκα ένα παιχνίδι λέξεων.
Το παιχνίδι με τις τρεις πιο δυνατές λέξεις σου. Οι τρεις πιο δικές σου λέξεις. Που σε εκφράζουν σταθερά.
Ούσα ανέκαθεν πολύ επικοινωνιακή, απλά έκανα ένα ποστ στο προφίλ μου στο facebook. 
Δεν πήρε πολλή ώρα και ήρθαν κάποιες απαντήσεις ! 
Στις μεταφέρω αυτούσιες (δήλωσα ακριβολόγος εξ'αρχής) - αφού βάλω τόνους και κόμματα (στο είπα: είμαι ψυχαναγκαστική !) !

Η Α. είπε: Αγαπάω, συγχωρώ, κατανοώ

Η (άλλη) Α. έγραψε: ΖΩ , Αγαπώ ,καυλώνω (με την κάθε στιγμή, με το κάθε συναίσθημα, με την ζωή, με τους ανθρώπους)

Η Κ. έστειλε: αγαπώ, εμπιστεύομαι, ζω

Η Δ. απάντησε: Αγαπώ, γελάω, ζω

Η Μ. δήλωσε: Αγαπώ, νοιάζομαι, εκστασιάζομαι

Η (και άλλη;;) Α. κλείδωσε στις: ζω, αισθάνομαι, ποθώ

Η (πόσες Α. πια;;) Α. κατέθεσε: ζω, συνδέομαι, ονειρεύομαι

Ο Β. σχημάτισε: Χαρίζω, υπολογίζω, εθίζομαι

Ο Σ. εμπιστεύθηκε: φοβαμαι, ονειρευομαι , _


Ξεκινάω την ανάλυσή τους... (μ' αντέχεις ακόμα;! ...Μωρέ μπράβο ! )


"Αγαπάω" ... ποιόν αγαπάω; εμένα; εσένα; την ένωσή μας; την διαίρεσή μας; 

"Συγχωρώ"... διαγράφω το μαυρισμένο μητρώο σου και εσύ ξαναχτίσε από την αρχή την εικόνα σου ή απλά δεν κρατάω κακία και απομακρύνομαι;

"Κατανοώ".. έχω φαιά ουσία μέσα στο κρανίο μου ή έχω και ενσυναίσθηση στην ψυχή μου;

"Ζω"... όπως λαχταράει και τρέφεται η ψυχή μου ή καλουπωμένος/η σε δανεικά "πρέπει" και κανόνες ξένους; 

"Καυλώνω" ... με κάλυψε τόσο που δεν μου άφησε κανένα περιθώριο να αμφιβάλλω τί εννοεί ! Θα πω μόνο ότι όπως καυλώνω, έτσι και ξεκαυλώνω με στιγμές, συναισθήματα, τη ζωή και κυρίως τους ανθρώπους !

"Εμπιστεύομαι".... (όπως και στο "αγαπάω" θα ρωτήσω...) εμένα; εσένα; την ένωσή μας; την διαίρεσή μας; 

"Γελάω" ... με τα χείλη; με την ψυχή; βροντερά; πνιχτά; πώς;! και επίσης... γέλαγες πάντα; ή το ξεχρέωσες, χωρίς να το χρωστάς, και το 'χτισες το "γελάω" σου;!

"Νοιάζομαι" ... και για μένα ή για μένα μόνο; και για σένα ή για σένα μόνο; για την ένωσή μας; μόνο; ή για όλα τα πλάσματα; 

"Εκσταστιάζομαι"... (ζορίστηκα λίγο εδώ!) εκστασιάζομαι σημαίνει ενθουσιάζομαι επιφανειακά και πρόσκαιρα ή παθιάζομαι θέτοντας προγραμματισμένους στόχους ; 

"Αισθάνομαι"... μυρίζω-γεύομαι-βλέπω-ακούω-αγγίζω δηλαδή (αν και ο Αριστοτέλης είχε πει ότι οι άνθρωποι έχουν πάνω από 21 (!) αισθήσεις) ή .. συναισθάνομαι;!

"Ποθώ"... αντιλαμβάνομαι μια διάχυτη ευγένεια στη λέξη αυτή... και ρωτάω... ποθώ εσωτερικά ή εξωτερικεύω τον πόθο μου, διεκδικώντας την εκλήρωσή του; 

"Συνδέομαι"... Δυνατή λέξη ! συνδέομαι ακουμπώντας ή επενδύοντας; ή και τα δύο;!

"Χαρίζω"... προσμένοντας αναγνώριση-εκτίμηση προσφοράς-αγάπη ή .. για την τιμή των όπλων και την καθαρή Κούτρα μου;!

"Υπολογίζω"... απαριθμώ, δηλαδή; στηρίζομαι σε σένα/μένα (βλέπε "count on you/me!"); ή ζυγίζω καταστάσεις, αντιδράσεις, συμπεριφορές και αναπροσαρμόζομαι; 

"Εθίζομαι"... σε συνήθειες; σε καταστάσεις; σε συναισθήματα; σ
ε ανθρώπους; σε όλα;

"Φοβάμαι".................(γροθιά στο στομάχι και σφαλιάρα στη μούρη ταυτόχρονα! δεν σου κρύβω ότι βούρκωσα με αυτή τη λέξη, την οποία την "σπούδασα" τα πρώτα 34 χρόνια της ζωής μου) ...φοβάμαι...φοβάμ...φόβ... 
ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ! Έχεις -τουλάχιστον- έναν άνθρωπο στην ζωή σου που θέλει και μπορεί να σε βοηθήσει να γιατρευτείς από κάθε πούστη φόβο! Να σπάσετε μαζί τα μούτρα αυτού του μπάσταρδου φαντάσματος που σε κατατρώει. 
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να εμπιστευτείς ΕΣΕΝΑ πρώτα ότι μπορείς και τον άνθρωπο-τυχερό σου μπισκότο ότι θα σου δείξει το σωστό δρόμο... ξέρεις ότι τον ξέρει το δρόμο. 
("Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ΄ρθεις!" - Σοφή λαϊκή παροιμία την οποία υπεραγαπώ !)

"Ονευρεύομαι"... και κυνηγάω τα όνειρά μου σαν να μην υπάρχει αύριο-γιατί ίσως και να μην υπάρχει εδώ που τα λέμε... ή ονειρεύομαι λίγο παιδιάστικα και είμαι αιθεροβάμων;!



Αν ρωτάς εμένα... 
Αγαπώ και εμένα και εσένα και την ένωσή μας. Αλλά και την διαίρεσή μας όταν πάψω να αγαπώ την ένωσή μας.
Συγχωρώ και δεν κρατάω κακία, αλλά απομακρύνομαι... χωρίς τυμπανοκρουσίες και δράματα!
Κατανοώ με ασύστολη ενσυναίσθηση..
Ζω προσπαθώντας να αποτινάξω και τα τελευταία δανεικά "πρέπει",
Καυλώνω σπινθηροβόλα και ξεκαυλώνω σταδιακά και ... επίπονα με στιγμές, συναισθήματα, τη ζωή και τους ανθρώπους,
Εμπιστεύομαι κυρίως εμένα πια και ακολούθως και εσένα - μεχρι να χρειαστείς συγχώρεσή μου, μετά....... δεν έχει!
Γελάω αφού ξεχρέωσα ό,τι δεν χρώσταγα και το 'χτισα από την αρχή!
Νοιάζομαι για όλα τα πλάσματα μη θέλοντας το κακό κανενός, αλλά διεκδικώντας αδιαπραγμάτευτα το καλό για μένα,
Εκστασιάζομαι με απίστευτο πάθος θέτοντας σαφείς στόχους και δρομολογώντας τους,
Συν-αισθάνομαι βαθιά τους μονα-δικούς μου ανθρώπους,
Ποθώ ευγενικά, αλλά κυρίως θέλω κολασμένα!
Συνδέομαι επενδύοντας με συγκρατημένη αισιοδοξία,
Χαρίζω όλο μου το "είναι" αν μου έχεις πρώτα αποδείξει ότι θα το αναγνωρίσεις- εκτιμήσεις- αγαπήσεις και δεν θα θεωρήσεις το χάρισμά μου, αδυναμία μου ή δεν θα προσπαθήσεις να μου το κακοποιήσεις...
Υπολογίζω σε μένα, σε σένα και στην ένωσή μας. Αν φτάσουμε στην διαίρεση, δεν υπολογίζω τίποτα ! Απλά .. έχασες !
Εθίζομαι σε ανθρώπους, χαμόγελα , συναισθήματα και αισθήσεις...
Φοβάμαι μήπως δεν ζήσω ...
Ονειρεύομαι ότι μπορώ τα πάντα.. και ναι! μαγικά , μετά όλα τα μπορώ !




Και για να παίξω τίμια... οι τρεις δικές μου πιο δυνατές λέξεις είναι : 

Θέλω - Παλεύω - Ξαναγεννιέμαι 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πώς ένιωσες, διαβάζοντάς το ;