Να μην ψάχνεις την τέλεια μονάδα.. δεν υπάρχει.
Να ψάχνεις το ίδιο, το ισάξια, το αντίστοιχα ατελές με σένα...
Δύο ίδιοι ατελείς φτιαχνουν μία αρμονική τέλεια ολότητα!
Να σου μοιάζει αυτό που ψάχνεις..
Να σου αρμόζει ..
Να σε νοιώθει, χωρίς να μιλάς..
Να σε αγγίζει, χωρίς να σε ακουμπάει..
Να σε κοιτάει, χωρίς να σε βλέπει..
Να σε ξέρει, χωρίς να σε έχει ζήσει..
& ίσως εκεί είναι ο παραδεισένιος θησαυρός... στην ολότητα με την ίδια ατελή ύπαρξη που τόσο σου μοιάζει.. σ'εκείνο το τέλειο κούμπωμα !
