Κόρη καθηγητών κ εγγονή δασκάλων.
Μέτρια μαθήτρια πάντα.
Πανέξυπνη μεν, αλλά δεν αγαπούσα το "σχολικό" διάβασμα (Μεγάλη συζήτηση το γιατί).
Με ζωγραφισμένα όλα μου τα βιβλία (κ τα θρανία 😜).
Με διακεκριμμένες εργασίες καλλιτεχνικών κ εξαιρετική ικανότητα σε κατασκευές παντός τύπου- κανείς δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία. Ούτε καν εγώ...
Πέρασα Μηχανολόγος Κλωστοϋφαντουργός στα ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ.. από σπόντα. Τελευταία επιλογή στο μηχανογραφικό.
Τελείωσα τη σχολή με εξαιρετικό βαθμό (εγώ;;η πάντα μισοδιαβασμένη;!) κ μια πτυχιακή εργασία που πήρε 4 (στα 4) δεκάρια.
Με θέμα; "Διακόσμηση ρούχου: Αποκτώντας μια εμφάνιση μοναδική."
Άλλαξα επαγγελματική πορεία κ ασχολήθηκα με τα ξενοδοχειακά. Από περηφάνεια. Από ανάγκη ανεξαρτησίας οικονομικής. Για 5,5 χρόνια.
Πήρα 2ο πτυχίο, στα ξενοδοχειακά αυτή τη φορά, έμαθα 3η ξένη γλώσσα, πήρα ECDL...
Ξεκίνησα ως γραμματέας του Διευθυντή σε Ξενοδοχείο της Αθήνας κ έφτασα να είμαι υπεύθυνη κρατήσεων του ίδιου Ξενοδοχείου.
Κ ήρθε η μέρα που μετακόμισα στο Ναύπλιο, αφού είχα βρει δουλειά σε "μεγάλο" ξενοδοχείο της ευρύτερης περιοχής.
Τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς όπως έδειχναν αρχικά.... Παραιτήθηκα σε 6 μήνες.
Κ είπα: ΤΩΡΑ είναι η μεγάλη ώρα να κυνηγήσεις το ΟΝΕΙΡΟ. Κάν'το... ή τώρα ή ποτέ!
Κ το'κανα!
8 Σεπτ 2010: Άνοιξα το πρώτο μου εργαστήριο σε μια γειτονιά της Νέας Πόλης Ναυπλίου -δεν πίστευα ότι "μπορώ" πιο κεντρικά.
Άτελείωτες ώρες δουλειάς, ανέλαβα μεγάλες δουλειές, προσπάθεια-δουλειά, δουλειά-προσπάθεια, προ-σπά-θει-α! ... χωρίς ιδιαίτερο οικονομικό κέρδος.
Έμεινα εκεί 1,5 χρόνο.
Ανέβηκα ένα σκαλάκι εργασιακής αυτοπεποίθησης και...
30 Μάη 2012: Μετακόμισα το εργαστήριο στην Παλιά Πόλη Ναυπλίου.
Ανελέειτα... άπειρες ώρες δουλειάς, κυριολεκτικά ά- πει -ρες ώρες,... ξημερώματα, μέρες, νύχτες, κυριακές, αργίες, γιορτές ...
Μοναξιά ανείπωτη, προσήλωση αδιάσπαστη, πειθαρχία στρατιωτική, στέρηση κάθε είδους ζωής, μα .. ΟΡΑΜΑ ξεκάθαρο, φωτεινό κ ανεξίτηλο.
Όλα ήταν δύσκολα, ΟΛΑ.
κ έλεγα: ΟΧΙ, ΕΓΩ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ Κ ΑΛΛΟ Κ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΩ. Κ ΑΦΟΥ ΤΟ ΘΕΛΩ, ΤΟ ΜΠΟΡΩ.
19 Φεβρ 2017: Για εντελώς προσωπικούς λόγους, ξανα-μετακόμισα το εργαστήριο (κ τη ζωή μου όλη) στην Αθήνα.
Κ συνεχίζω να γράφω την ιστορία μου...
Αν με ρωτήσεις για τί έχω μετανιώσει, θα σου πω : Δεν πίστεψα στον εαυτό μου κ τις δυνατότητές του νωρίτερα (σε όλα τα επίπεδα).
Αν με ρωτήσεις ποιά είναι η συνταγή της επιτυχίας, θα σου πω: π-ε-ί-σ-μ-α !
Δεν είχα κανένα άλλο όπλο, καμμία άλλη "πλάτη", κανένα άλλο στήριγμα, παρά μόνο το πείσμα μου... κ το όραμά μου οτι ΘΑ πετύχω. Γιατί για μερικούς -λίγους- ανθρώπους η #επιτυχία είναι συνειδητός #μονόδρομος. Κ ας έχει προσωπικές απώλειες η πορεία προς αυτήν.
Αν με ρωτήσεις τί πιστεύω ότι είμαι τελικά, θα σου πω: το πιο ΑΤΥΧΟ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΙΚΟ ΚΑΘΑΡΜΑ που ξέρω. Που πάντα, η ζωή, κ τα πιο απλά του τα σερβίρει δύσκολα ΑΛΛΑ δεν τα παρατάει ποτέ. Γιατί έχω ορκιστεί να πετύχω. Γιατί μπορώ. Γιατί μου αξίζει.
Αν με ρωτήσεις γιατί έκανα αυτό το τατού στο ΔΕΞΙ μου χέρι (κ γιατί έγραψα αυτό το κείμενο), θα σου πω: για την επαγγελματική μου δραστηριότητα (σιχαίνομαι τη λέξη "δουλειά").
Γιατί με κράτησε ζωντανή τα χρόνια που η κατάθλιψη με χτύπαγε με λύσσα κ κόντευε να με καταπιεί ολόκληρη...
Γιατί ήταν κ είναι πάντα, η παρέα μου στις μοναξιές...
Γιατί είναι η διέξοδός μου,η έκφρασή μου κ ο τρόπος επικοινωνίας μου...
Γιατί είναι το μεράκι κ η καύλα μου...
Γιατί αν κάτι δεν θα άλλαζα ΠΟΤΕ από τις επιλογές μου, αυτό θα ήταν αυτό το εργαστήριο...
Γιατί είναι το "παιδί" μου...
Γιατί έδωσα, δίνω και θα δίνω πάντα ψυχή...
Κ σε ό,τι δίνεις ψυχή, θα πάρεις αγάπη ή ... μάθημα.
Γιατί είμαι το κορίτσι που ξεκίνησε "για πλάκα" να κάνει σχέδια σε ρούχα φιλενάδων με λεκέδες χλωρίνης, ...
άνοιξε "εκείνο μαγαζάκι στη μέση του πουθενά"...
κ έφτασε να είναι η "να κοίτα, η Spykou" με τα χαρακτηριστικά κ αναγνωρίσιμα, λόγω ταυτότητας κ προσωπικότητας, #spykάκια της.
Γιατί αυτό το τατού είναι το ΓΑΛΟΝΙ μου. Να μου θυμίζει πόσα πέρασα για να φτάσω μέχρι εδώ. Πόσο πίστεψα, πόσο οραματίστηκα κ πόσο δίκιο είχα τελικά...
